bir zamanlar

Bugün biraz nostalji yapalım istiyorum. Caferaganın tozluparkelerinden, abdi ipekcinin buz gibi günlerine ,spor serginin tahta siralarından ülke basketbolunun bugününe...

Yurdumuz basketbolunun sorunları dağ gibi,finansal kaynakları sikintili,seyirci sayisi yillardir artmaz,sponsorlar ilgisiz, uluslararasi bağlantiları zayif,gibi söylemleri bir kenara birakalim..


Biraz keyif yapalim kısacasi..Yil 1990 all star organizasyonu mekan abdi ipekçi..Gecmis yıllara kadar hazırlanan güzel brosür halen elimdeydi.O yillarda yabancilarin türkiye ligini domine ettigi maclar oldukca fazlaydi.


Maçlarda 30 dan az sayi üretemeyen yabancilara yabancigözüyle de bakilmazdi..Hani ülkemize gelen tombis abd'lilerin potaalti virtiözü kesildiği yillar...

Kimler yoktuki o gün gelin gibi süslenen abdi ipekcide..

Cukurova'dan calvin roberts,beslen makarna' dan freeman green,sümerbank beykoz'dan herb jones,paşabahçe'den embry,henüz gençliginin zirvesinde larry richard...

O gün gercekten keyifli bir mac olmustu...Yabancilarin kazandigini söylemeye gerek yok.. Zaten cumberland'in olduğu bir takimda kolay mac kaybetmezdi..Smac yarismasi ise ciddi cekismeye sahne olmustu..


Örümcek Williams ile ters smaçlari ile seyirci ile bütünlesen green arasinda..O gün williams'ta williams'lıgini göstermisti...Yerli yildizlar ile yabancilar arasinda atletizm,efor,boy,kilo güc gibi farklari anlatmaya gerek yok..Ancak..

Yerli yildizlar da kisitli imkanlara ragmen ellerinden geleni yaparlardi .Efsane olmak kolay degil...İtü'lü yillarin eskitemedigi pivot zeki tosun'un 40 yaşinda gümüşsuyun'da ki eski parkeleri catırdayan salonda genc erdenay'in karşısında tek başına hergün 2 saat hook-shoot idmanı yaptığını hatırlatalım da ,o zamanin yildizlarinin kosullarını animsayalim..

O yillar eski bir denwer nuggets oyuncusu arizona mezunu pete williams ile texas christian gibi kücük bir okuldan ilk defa coach baturalp'in eczacibaşi takimina gelmis larry richard in da parladiği günlerdi.İyi karakterli birer takim oyuncusuydular.

Türkiye ligi o zamana kadar icerden,dısardan hatta her yerden sayi imkani yaratan calvin,mike cumberland ve eski arkansas mezunu freeman green gibi oyuncular görmüstü.Bu oyuncular bireysel yeteneklerini biraz da showa kacan tarzlari ile harmanliyor bu da seyircinin hosuna gidiyordu.

Ancak pas vermesini seven,sorumluluğu paylasan,idman seven,takimin birliğine katki yapan oyuncu profili belkide fazla bilinmiyordu.91 yilinda dereagzinda fenerbahce tesislerinde elinde türkce bir gazete larry richard' i okurken görünce sasirmiştim.Gerçekten bizden biri gibiydi.

Daha sonra richard sabahin neredeyse köründe o yerden kalkmayan toplardan birini alip tahtadan potalara sut atarken onun profosyonelliğine sapka cıkarmamak cok zordu.Tek başina calisiyordu...Yillar sonra onun bu calismalarini efes pilsen efsanesinde hepimiz izledik.

Aydin örs tarafindan getirilmiş o zamana kadar efsane jugoplastika ve split takimlarinda kadroda yer almasina ragmen kendini tanitamayan ve sadece 50 bin dolarlik bir sözleşmeye imza atan genc bi makedon guardin etrafinda tamer,taner,volkan,ufuk,gökhan gibi oyuncular birlesiyor ve avrupanin devlerini birer birer eliyordu...

Aslinda Yillar gecsede kimse bu oyuncularin verdiği katkiyi unutamiyor.Takimdaslik,saha içi-disi paylaşim,oyunun görsel ve mücadele kisimlarina baglilik hep bu oyuncularin sahada akittiklari ter ile anlam kazaniyor.Bugün son saniyede efes pilsenin kazandiği yada uzatmaya götürdüğü avrupa maçlarinda nasil bir cosku duyduğumuzu hepimiz hatirlariz

O gün abdi ipekçi de pek çok firmanin ana sponsor olduğu ,salonun adeta tiklim tiklim doldugu bir ortamda yakalanan basketbol sevgisini tarif etmem cok zor..

Ancak o yillardan bu zamana ,eczacibasi,cukurova,pasabahçe,hatta son yillarda ülker gibi pek çok müessesenin bugün neden basketboldan uzaklastiklarını tarif etmek cok kolay.....Tofas'in su an ligde bulundugu duruma bakin..sanirim daha iyi anlarsiniz...